Çok canlı, çok doğal, çok akıcı bir kitap. O kadar gerçekçi ki, otobiyografik olduğuna yemin edebilirim :) Uzun zamandır yeni yazarlardan bu kadar kaliteli, doğal bir anlatım görmemiştim. Bu doğal anlatımı, bir tek Masumiyet Müzesi ile kıyaslayabilirim sanırım. Orhan Pamuk da o kadar doğal ve gerçekçi anlatmıştı ki Kemal Basmacı'nın aşkını, acısını, bekleyişini, kendisinin bunu yaşadığını düşünmüştüm. Yazarın ana karakterinin de Vietnam kökenli olması, yazar olması bana otobiyografik olduğu inancını verdi.
Amerikaya göçmüş sıradan bir Vietnamlı çocuk, belki de sokakta gördüğünüz herhangi içine kapanık bir çocuk. Belki çok da sıra dışı değil hikayesi. Ama anlatımı o kadar şeffaf ve duyguları o kadar iyi tanımlıyor ki, "küçük köpek" (karakterin lakabı) adeta gözlerinizin önünde canlanıyor. Yazarın aynı zamanda şair olması da aynı zamanda dilini zenginleştiriyor.
Vietnamlı bir çocuğun, annesine, dolaylı olarak bizlere, içini döktüğü bir çeşit psikolojik boşaltım yaptığı bir kitap bu. Kendine dair ne varsa, çocukluğu ve ergenliğinde zihnine kazınan olayları usta betimlemelerle anlatıyor yazar. Karakterin ayrıca gay olması ve ergenliğinde bunu nasıl keşfedip yaşadığını da anlatışı kitabı daha ilginç kılıyor bence. Acısı, sevgisi ve tutkusu çok canlı. Hikayesi çok gerçekçi, bütün şeffaflığıyla.
Ben yazarı çok başarılı buldum, anlatımı, dili ve hikayesi çok iyi. Ayrıca şiirsellikle daha da şenleniyor anlatımı. Henüz hayatta ve genç olduğu için daha fazla kitap yazmasını umuyorum.
Kitaba puanım 9.5/10.
"Bazen ne ya da kim olduğumuzu bilmiyorum. Bazı günler kendimi insan gibi hissediyorum, bazı günlerse daha çok bir sesmişim gibi geliyor. Dünyaya kendim olarak değil de eskiden kimdiysem onun yankısı olarak dokunuyorum. Sesimi duyabiliyor musun artık? Beni anlayabiliyor musun?"
"Olmak ya da olmamak. İşte tüm mesele bu. Bir mesele, evet, ama bir seçenek değil."
"Beni birisi görmüştü - kimsenin neredeyse hiçbir zaman görmediği beni."
"Çünkü anneler böyledir. Beklerler. Çocukları bir başkasına ait olana dek kıpırdamadan dururlar."
"Oda bir fotoğraf gibi sessiz."