Avatarı ve türevlerini izlemeseydim de bu kitap okusaydım çok mutlu olurdum, çok severdim. Ama bu kitap = Avatar. Okuması hoş bir kitap, kısa ve akıcı.
Düş görme konusundaki yaklaşım çok hoş, insanların düş görmede sorun yaşaması ve düş görmek için ilaca ihtiyaç duyması aslında ne kadar doğalarından uzaklaştıklarını ve sağlıksız olduklarını gösteriyor. Athshelilerin düş görmeyi bu kadar kutsaması ve gündüz düşü konusunda insanlardan daha gelişmiş olmaları da güzel bir farklılık. Bu kısım daha fazla derinleştirilebilirdi, yüzeysel kalmış. Düş ve gerçekliğin arasındaki geçiş daha süslü anlatılabilirdi.
Bir ırka, canlıya kötülük yapmak için aslında karşındakini dehumanize etmek gerekiyor, onun insandan daha aşağı olduğuna inanmak ve bu sayede şiddeti daha haklı çıkarmak... Kitap yazıldığı dönemde Vietnam savaşına, ormanın işgaline dayandırılmış, günümüzde çok ilişkili olmasa da aslında kendinden daha aşağıda gördüğün bir varlığa(yahudi/arap/müslüman/afrikalı gibi) domine etmeyi ve zulm etmeyi haklı çıkarmak için bilinç dışı kullanılan bir yöntem bence. Bu yüzden Davidson'ın "yaratıkçık" demesi ve Athshelilerin acı çekmediğine kendini inandırması da o yönüyle benziyor bence.
Ama genel olarak iyi-kötü savaşı, başka gezegeni işgal eden kötücül insanlar vs bilindik hikaye işte. Çerez olarak okunabilir kitap.
Puanım 7/10.