Kitap depresif görünse de aslında yaşama sevincini, anı yaşamayı vurgulayan bir yanı var. Bir hafta içinde ölecek olsan neler yapardın? İşte bu ölüm bilincinin insandaki yaşama isteğini nasıl tetikleyebileceğini anlatmak istiyor yazar.
Bir alış hastanesinde geçen bu hikayede, deli olmayan ama farklılıkları nedeniyle de hayata tutunamayan veya toplumdan dışlanan bu insanlar daha korunaklı ve eleştirilerden uzak kabul görebilecekleri bir alanda var olmaya çalışıyorlar. Depresyona ve intihar eğilimine çok temel bir eleştiri var yazar yarın ölecekmiş gibi yaşayalım diyor ama her insan da dibe vurmuşken bu bilinçlenmeyi yaşayamayabilir.
Ben hikayeyi çok eşsiz ve derin bulmadım ama temel akış iyiydi. Yazarın dili akıcı. Kitaba puanım 7/10.
“Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir.”
”Ve delilik beni özgürleştirdi.”
“Oysa siz farklı olmayı delilik sanıyorsunuz“
”İlk aşklar belki hiç unutulmaz ama mutlaka sona erer.”
”Her yeni gün bir mucizedir.”